Op naar het tussenvonnis nu ...

Jaja idd je leest het goed ... het tussenvonnis moet nog komen. Afgelopen dinsdag was blijkbaar slechts de inleiding op de rechtbank, we moesten dus inderdaad enkel daar aanwezig zijn gedurende 5 ultra korte minuten om te horen dat er een maatschappelijk onderzoek zal volgen en dat ons tussenvonnis uitgesproken zou worden op 20 oktober. Gelukkig moeten we daar niet opnieuw voor naar de jeugdrechtbank. Vanaf 20 oktober wordt ons dossier dus overgemaakt aan het CAW dat ons maatschappelijk onderzoek zal uitvoeren. Zij nemen dan contact op met ons om 4 datums af te spreken. 4 Gesprekken waarvan 1 huisbezoek. Ik hoop dus dat het MO in november en december volledig kan plaatsvinden, dan hebben we met een beetje geluk een rechtbankdatum voor uitspraak in januari hé.
Voor het CAW hebben we 2 mogelijkheden, maar we mogen zelf niet kiezen. De eerste is 'Mozaïek', zij zijn het CAW voor Vlaams-Brabant, de meest waarschijnlijke keuze voor ons dus, maar omdat zij in Brussel zitten, zou het ook best kunnen dat er geopteerd wordt voor 'Sonar'. Dat is eigenlijk het CAW voor regio Limburg, maar gezien wij bijna op de grens van de 2 provincies wonen en Sonar gelegen is in Hasselt (korterbij als Brussel) zal het dus af te wachten zijn. De rechtbank en de eventuele wachtlijst op het CAW zelf zullen bepalen welke van de 2 het voor ons wordt. Anyway ... we shall see.

Ondertussen zijn de verbouwingen hier weer volop gestart. We willen zeker laten zien aan de maatschappelijk assistent die het huisbezoek zal uitvoeren dat wij volop bezig zijn aan ons huisje. Het zal nog lang niet klaar zijn dit jaar, maar we willen wel een bewijs leveren dat we er echt alles willen voor doen om het zo snel mogelijk in orde te hebben. Al lijkt dat soms een tienjaren plan. Verbouwen is tenslotte niet goedkoop. Maar soit ... het komt allemaal dik in orde!

Gisteren kon bibi het niet laten om toch al maar eens een mailtje te sturen naar Het kleine mirakel, dat is het adoptie-bureau dat zich bezighoud met Kazachstan. Ik wilde weten of er momenteel moeilijkheden waren met Kazachstan omdat ik zoveel mensen op diverse fora hoorde klagen over de onzekerheden en de steeds langer wordende wachttijden momenteel. Verder wilde ik ook al meer weten over het kanaalonderzoek in Oeganda, want jaja HKM is op zoek naar andere landen. Tevens had ik hen ook gevraagd hoe het afgelopen was met hun kanaalonderzoek in Rusland.
Ik kreeg gelukkig heel snel een mailtje van hen terug met het antwoord op mn verschillende vragen. Er zouden momenteel helemaal geen problemen zijn met Kazachstan, dus dat is alvast een grote geruststelling. De wachttijden ... tja die worden inderdaad langer, maar dat komt vooral doordat er steeds meer aanmeldingen zijn. Verder konden zij niet opstarten met Rusland omdat zij daarvoor nog niet lang genoeg bestaan als adoptie-bureau. Ze moeten minimum 5 jaar bestaan, maar blijkbaar zou FIAC zich nog wel bezighouden met Rusland.
Het kanaalonderzoek in Oeganda moet nog starten, volgende maand doen zij hun aanvraag hiervoor bij Kind en Gezin en ongeveer een maand of 4 tot 6 later krijgen zij bericht of ze mogen opstarten met 3 proefdossiers of niet. Fingers crossed dus hé.
Ze lieten me ook weten dat ze ook al wel met kanaalonderzoeken bezig zijn in Oekraïne en Kameroen. Dus ook daar bestaat kans dat ze, als er een goedkeuring volgt, opstarten met proefdossiers.
Stiekem hoop ik uiteraard dat ze kort na nieuwjaar idd goedkeuring hebben en dat wij misschien wel een proefdossier kunnen worden hé. Natuurlijk heb je als proefdossier het nadeel dat er nog niets bekend is over het exacte verloop van de procedure ginds, maar anderzijds sta je niet aan te schuiven in een lange wachtlijst ergens hé. Nu ja, van de 3 mogelijke nieuwe kanalen gaat onze voorkeur vooral uit naar Oekraïne ... weer een Oostblokland hé. Ik heb hen alvast een mailtje terug gestuurd waarin ik toch al stilletjes de hint doorspeelde dat wij best geïnteresseerd zijn. ;-)

Back to afwachten nu hé ... het zal dus nog een klein maandje duren eer we de datums van het MO zullen kennen, maar ondertussen ... 'The block Scherpenheuvel' continues ... ;-)

Eef

Lang geleden ... shame on me :-)

Het is idd weer heel lang geleden dat ik nog eens iets op mn blogje schreef hé. Nu ja, de vakantieperiode is doorgevlogen alsof het niets was. Er was ook bijzonder weinig te vertellen, en het leek me dus even beter om niets te schrijven, want net daardoor zou ik er misschien wel te hard aan blijven denken hé. Het wachten lukt nog steeds goed. Al hebben mijn kersverse echtgenoot en ik soms al wel eens een dipje omdat we de tijd anders willen indelen. Ik wilde namelijk even alles losgooien en genieten van het leven, vooral omdat we de afgelopen jaren feitelijk alleen maar leefden in functie van de IVF. Maar Kenny zag dat anders ... die wilde vooral alles heel rustig houden, spaarzaam zijn. Nu ja, mezelf kennende keert de rust bij mij ook wel weer terug als de herfst in het land komt. Ik ben nu éénmaal een zomertype en wil dan ook het maximum uit de zomer halen (vakantie, zon, zee strand, lekker drankje, BBQ met vrienden, feestje, pretpark, ...) Kortom ... een echte levensgenieter ;-) Gelukkig geraken we ook hier weer samen uit hoor. Binnenkort starten we eindelijk verder met de verbouwingswerken en dat zal me zeker deugd doen ... eindelijk weer iets om handen dat toekomstgericht is. Hoewel ik toch steeds meer denk aan een ski-vakantie in het prille voorjaar ... ;-)

Verder verloopt alles rustig hé ... onze rechtbankdatum komt stillaan dichterbij. Volgende week is het zover! Nu ja eigenlijk is dat slechts een formaliteit, want we weten toch al wat de rechter gaat zeggen ... 'Ik beveel een maatschappelijk onderzoek tot het bekomen van een geschiktheidsvonnis' ... Maar het is 'the official way' dus ja ... we go along. :-)

Ter voorbereiding van het maatschappelijk onderzoek moesten Kenny en ik een levensverhaal schrijven. Het mijne is uiteraard al een tijdje klaar ... maar eer mannen in actie schieten ... dat is een ander verhaal hé. Nu ja, morgen gaan onze verhalen op de bus zodat ze toch nog net voor onze rechtbankdatum aankomen.

Ondertussen merken we weer veranderingen bij onszelf op ... Kenny krijgt toch meer interesse in een kindje van donkere oorsprong. Maw ... onze voorkeur voor Kazachstan is niet helemaal zeker meer, hoewel Kazachstan toch wel onze eerste keuze blijft hoor. Maar we bekijken het allemaal wel, misschien valt er na ons maatschappelijk onderzoek toch nog een andere keuze ... wie weet ... Ethiopië staat dus momenteel zeker bij op ons lijstje van mogelijke landen. :-)

Ik hoop uiteraard dat we niet te lang moeten wachten op de datums voor ons M.O. want zolang er data bekend zijn, weten we waarop we wachten hé. Het moeilijkste stuk lijkt me de periode waarin je goedgekeurd en aangemeld bent, nadat al je papieren in orde zijn en je dossier vertrokken is naar het land van keuze ... want vanaf dan is je zaak echt hangende ... je hebt geen datum meer om naar uit te kijken ... enkel de wetenschap dat je nu binnen enkele maanden (jaren) kan opgebeld (of gemaild) worden met het bericht 'Er is een kindje voor u' Maar soit, zover zijn we nog niet. We hebben nu eerst een periode vol geloop en papierwerk voor de boeg.

Ik ben eigenlijk ook heel nieuwsgierig naar onze andere cursusgenootjes, maar helaas heb ik van hen nog niet veel gehoord. Misschien wordt het nog eens tijd om hen een mailtje te sturen en te vragen hoe ver zij ondertussen staan. Misschien kunnen we allemaal nog een keertje afspreken om eens bij te praten hé.

Anyway ... lezertjes, ik ga vanaf nu weer trouw proberen te blijven posten en jullie op de hoogte houden hé. Als er nieuws is, dan lezen jullie het wel ... ;-)

Dikke kus,
Eef