Jeeej brief 1 is er ...

Jup de eerste brief is er, nu nog wachten op de datums ... want ja brief 1 is enkel de bevestiging van de rechtbank dat ons dossier nu echt doorgestuurd is. Zodoende weten we wel dat het dus het CAW van Brussel zal worden dat ons maatschappelijk onderzoek zal uitvoeren.
Als ik op de uitspraak van de rechtbank mag vertrouwen moet dit CAW hun definitief eindverslag op de rechtbank neerleggen maximum 2 maanden na de datum van het tussenvonnis. Dat zou dus willen zeggen dat het verslag ter beschikking van de rechtbank moet zijn uiterlijk tegen 20 december. Goh, ik hoop echt dat dit echt lukt! Uiteraard zal er pas uitspraak vallen ergens in januari of februari dan, want rond de feestdagen is er weer gerechterlijk verlof hé. Maar soit ... het MO afgewerkt hebben voor Nieuwjaar zou al schitterend zijn. Hopelijk mogen we het jaar 2009 in schoonheid eindigen met een positief advies.

Verder loopt alles hier z'n gewone gangetje. De dressing is af en alle kleding is weer netjes geordend. Jassen, schoenen en werkkleding in de gewone kleerkast en de deftige spulletjes netjes in de dressing. Ik ben fier op dat kleine kamertje ... ooit was het een vies mini (extra) badkamertje, dat wij vrijwel onmiddellijk afgebroken hadden, maar nog nooit een echt nieuw doel gekregen had ... nu dus wel. De verdere verbouwingen mogen nu ook stillaan verder gebeuren. De zolder staat nu op het programma ... alles is netjes opgemeten en het materiaal wordt deze week besteld. Op die zolder komt het oooh zo belangrijkste kamertje van het huis ... :-))) Daar mogen we eindelijk stilletjes alles in gereedheid beginnen brengen om er een mooie grote kinderkamer van te maken. Want ook al hebben we nog geen goedkeuring in handen, we willen er op z'n minst een neutrale ruimte klaar hebben, die we dan achteraf hopelijk mogen beginnen inrichten! Daarnaast is er plaats genoeg voor een tweede kamertje, dat zal dienst doen als computer- en speelkamer, en wie weet ... misschien ooit wel als tweede kinderkamer.

Met het MO voor de deur begin ik stilletjes aan wel te denken aan al die kleine prulletjes die nog moeten gebeuren in het huis ... ja het is hier nog lang niet af en er dienen nog heel wat verbouwingen te gebeuren, maar we kunnen moeilijk alles tegelijk opbreken, dus alles gaat stap voor stap.

Vorige week kreeg ik ook een schitterend berichtje van een vriendin die ook met adoptie bezig is ... zij mogen deze week afreizen voor de eerste maal ... Hun afreis was gepland voor nu komende donderdag, maar het werd nog beter ... zij zitten vandaag op het vliegtuig en krijgen dus vandaag of morgen hun kindje voorgesteld! Wat moet dat een prachtig moment zijn! Na zoveel jaren afwachten krijg je eindelijk dat telefoontje om te zeggen dat je je koffers mag pakken omdat je binnen enkele dagen daar in dat verre land verwacht wordt. Kriebels, emoties, tranen van geluk ... Dan kom je in een kindertehuis terecht en plots gaat die deur open ... een verzorgster heeft een kindje bij ... ja hoor, dat kindje wordt het jouwe! Als er liefde op het eerste zicht bestaat, dan geloof ik dat het op dit moment is dat je het voelt. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die op zo'n mooi ogenblik denken 'Oh neen, dat kindje wil ik niet'. Het moment dat je dat kindje voor je ziet ... dan smelt je toch sowieso! Twijfels en angst ... tja welke ouder heeft dat nog nooit gehad. 'Ga ik dit wel aankunnen?' 'Kan ik echt een kind opvoeden?' Zulke twijfels zijn niet abnormaal hé ... kijk gewoon even in de ogen van dat kleintje, en je moederhart zegt vol overtuiging JA!

Jan en Sabine, jullie lezen dit berichtje vast niet meer voor jullie vertrek, maar ik hoop dat jullie een voorspoedige reis hebben vandaag en ik ben heeeeeeeeeel nieuwsgierig naar jullie verhaal over de aankomst EN uiteraard over de ontmoeting met jullie toekomstige kindje hé!

Anyway ... nog geen datums voor ons dus in dit berichtje ... maar weer een hele boel tekst om te lezen hé! ;-)
Geen nood, mijn gevoel zegt dat de datums nu ook wel snel in onze brievenbus zullen belanden ... :-)

Groetjes,
Eef