Fase 1 is achter de rug ... op naar de volgende stap!

Zo ... het is weer tijd om ons blogje een beetje te updaten hé ;-)

Afgelopen vrijdag was het tijd voor het panelgesprek (of cursusdag nr 4). Het was een hele drukke dag: vroege shift, naar de bruidswinkel, ventje halen en doorcrossen naar Aalst en dat terwijl het verkeer rond Brussel helemaal in de soep zat omwille van de melkboeren die staakten. Kortom na veel geloop en gestress goed en wel aangekomen. De rest van ons cursusgroepje was al bijna voltallig aanwezig. We waren een beetje onder de indruk van hoeveel mensen er eigenlijk wel waren, want ook de andere cursusgroepjes uit Vlaanderen waren allemaal van de partij.
Er waren 3 sprekers voorzien; een afstandsmoeder die heel moedig haar verhaal kwam vertellen, een geadopteerde jonge vrouw uit India en een adoptievader van 3 kindjes uit Colombia. We kregen telkens hun verhaal te horen en mochten daarna allerlei vragen stellen. De avond was al gauw om. Weer was het allemaal zeer interessant, doch ook wel wat zwaar geladen en emotioneel, maar al bij al vonden we het weer een leuke ervaring om deze verhalen eens van zo dichtbij te horen.
Ons cursusgroepje had nog niet echt zin om naar huis te gaan en omdat één van de koppeltjes nog maar net in het huwelijksbootje gestapt waren, besloten we allemaal om gezellig samen een terrasje te gaan doen in Aalst. Anyway ... pas rond 1u 's nachts vertrokken we naar huis.

Vandaag was het dan al de volgende (en tevens de allerlaatste) cursusdag. Wederom was het interessant. We mochten eerst wat reflecteren over de panelavond en kregen daarna wat meer informatie over de volgende stappen die we moeten ondernemen (o.a. over het maatschappelijk onderzoek) Naar goede gewoonte werd het al snel weer heel gezellig en was de voormiddag dus zo om. Ditmaal voelde het vertrek echt vreemd ... we zouden hier niet meer terug komen. De cursus is gedaan. We kregen ons attest in handen, maar niemand leek echt geneigd om te vertrekken ... Raar, geen cursus meer, geen samenkomsten en reflecties over gevoelens en ervaringen rond adoptie, ... Onze conclusie was duidelijk: voor ons mocht de cursus zeker blijven gedurende de rest van de adoptieprocedure.
Gelukkig kregen we ondertussen wel een lijst met telefoonnummers en e-mailadressen van de andere koppels. Al lachend werden er zelfs al afspraken gemaakt om samen naar de dag van de adoptie van het VAG te gaan. Maar de e-mailkes zullen wel volgen ;-)
Kenny moest helaas gaan werken, anders hadden we zeker nog gebleven en waren we misschien wel een terrasje gaan doen, maar we spreken zeker nog eens af met de andere koppels. Samen een cursus volgen schept een zekere band ... we zitten allemaal in hetzelfde schuitje, ieder met zijn eigen achtergrond, z'n wens en zijn verhaal, maar de richting die we opvaren is dezelfde (al is dat niet letterlijk natuurlijk)

Hoe gaat het verhaal nu verder ... tja ... voor ons zit er niks anders op dan even af te wachten tot na onze trouw omdat we voor de aanmelding bij de jeugdrechtbank in het bezit moeten zijn van onze huwelijksakte. Dus begin juli gaan we ons dossier indienen bij de griffie. Helaas wachten er dan 2 maanden stilte op ons ... de jeugdrechtbank is namelijk gesloten tijdens het 'groot verlof' Een datum om voor te komen zal dus pas voor september/oktober zijn hé.
Weer verplichte rust dus ... maar hopelijk biedt de zomer ons veel zon en dan valt dat allemaal nogal mee. Ik ga alvast wel proberen om het blogje te blijven vullen met andere leuke adoptie-dingetjes, dus zeker blijven lezen hé :-)

Groetjes,
Eef